Οικολόγοι Πράσινοι - Ολοκληρωμένος ενεργειακός σχεδιασμός χωρίς καθαρή πολιτική για το λιγνίτη δε γίνεται!

μέλος του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

11/03/2013

Ολοκληρωμένος ενεργειακός σχεδιασμός χωρίς καθαρή πολιτική για το λιγνίτη δε γίνεται!

Πρόταση των Οικολόγων Πράσινων για δημόσια συνδιοργάνωση ημερίδας για το ενεργειακό παρόν και μέλλον της χώρας

Από τη μία αισθανόμαστε ικανοποίηση που ο ΣΥΡΙΖΑ στη νεώτερη ανακοίνωση του της 8/3/12 αποστασιοποιήθηκε από την υπεροπτική στάση του Θ. Πετράκου και τα ειρωνικά σχόλια περί φυσικής γυμνασίου. Από την άλλη προβληματιζόμαστε καθώς διαπιστώνουμε ότι η αξιωματική αντιπολίτευση που δηλώνει έτοιμη να κυβερνήσει, εξακολουθεί να απαντά γενικόλογα σε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, ακολουθώντας επί της ουσίας πρακτικές του παρελθόντος που στερούνταν οράματος, σαφών πολιτικών επιλογών και στόχευσης.

Για παράδειγμα, η αποδοχή του στόχου μείωσης των εκπομπών κατά 80-95% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 εκ μέρους και του ΣΥΡΙΖΑ είναι θετική. Όταν όμως αυτή η αποδοχή δε συνοδεύεται από τον τρόπο με τον οποίο ο στόχος θα επιτευχθεί, και συνδυάζεται με σχόλια σαν αυτά του υπεύθυνου ενεργειακής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θ. Πετράκου για δήθεν τεχνολογική ανεπάρκεια των ΑΠΕ, προκαλεί τουλάχιστον ανησυχία. Πέραν της επίκλησης του «ολοκληρωμένου σχεδιασμού» για ζητήματα ενεργειακής πολιτικής απαιτούνται και ξεκάθαρες πολιτικές επιλογές καθώς οι οικονομικοί πόροι είναι πεπερασμένοι και δεν μπορούμε να συνεχίζουμε στα τυφλά.    

Επειδή όμως αυτός ο διάλογος ξεκίνησε από το κρίσιμο θέμα της νέας λιγνιτικής μονάδας στην Πτολεμαΐδα και όχι από ευρύτερα ζητήματα ενεργειακής πολιτικής, θα θέλαμε να θέσουμε  προς το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προς όλους τους υποστηρικτές του νέου λιγνιτικού σταθμού εντός και εκτός της κυβέρνησης, τα ακόλουθα συγκεκριμένα ερωτήματα:

1. Είναι σκόπιμη μια τέτοια νέα μονάδα;

Με την παραδοχή ότι κοινός μας μακροπρόθεσμος στόχος είναι ένα σύστημα ηλεκτρισμού μηδενικών εκπομπών στηριγμένο στις ΑΠΕ, είναι απαραίτητο από σήμερα οι επιλογές να συνάδουν και να είναι συμβατές με το στόχο αυτό και βέβαια με τους ενδιάμεσους στόχους για το 2020 αλλά και για το 2030 που συζητιέται την περίοδο αυτή σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μια λιγνιτική μονάδα δεν ικανοποιεί τη συνθήκη αυτή τόσο από πλευράς εκπομπών όσο και λειτουργικής συνεργασίας με τις ΑΠΕ λόγω έλλειψης ευελιξίας, υψηλών τεχνικών ελαχίστων κλπ. με συνέπεια μακροπρόθεσμα να αποτελεί εμπόδιο στην αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ. Συνεπώς οποιαδήποτε νέα λιγνιτική μονάδα θα πρέπει να εντάσσεται σε ένα σαφές σχέδιο σταδιακής μείωσης του λιγνίτη μέχρι την πλήρη απεξάρτηση και να συνοδεύεται με δέσμευση κλεισίματος των μονάδων που θα αντικαταστήσει, στοιχεία που σήμερα και όχι τυχαία δεν υπάρχουν.

 2. Αποθήκευση άνθρακα

Ακόμα και με τα πιο συντηρητικά σενάρια που δεν πιάνουν το στόχο της ΕΕ για περιορισμό εκπομπών CO2 κατά 80-95% το 2050, η μονάδα θα χρειαστεί ήδη από τη 2^η δεκαετία λειτουργίας της να εξοπλιστεί με σύστημα Δέσμευσης και Αποθήκευσης Άνθρακα (CCS) κόστους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Άρα η υποστήριξη της νέας λιγνιτικής μονάδας συνεπάγεται αναγκαστικά και αποδοχή και υποστήριξη και των έργων για το CCS με το συνεπαγόμενο υψηλότερο κόστος και όλες τις αβεβαιότητες και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που συνδέονται με αυτή την αδόκιμη ακόμα τεχνολογία.

3. Είναι η φτηνότερη επιλογή για τον καταναλωτή;

Θεωρώντας πάλι επιθυμητή και δεδομένη μια ισχυρή κλιματική πολιτική σε λίγα χρόνια η τιμή των δικαιωμάτων εκπoμπών CO2 αναμένεται να κυμαίνεται στα 30-50 ευρώ τον τόνο. Αυτό σε συνδυασμό με τη ραγδαία πτώση του κόστους των ΑΠΕ που ήδη συμβαίνει, καθιστά την παραγωγή ενέργειας από άνθρακα ακριβότερη επιλογή, ενώ η διαφορά αναπόφευκτα θα μετακυληθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην κοινωνία και τον τελικό καταναλωτή.

4. Χρηματοδότηση

Είναι εντελώς παράλογο να συνεχίζεται η άμεση ή έμμεση επιδότηση έργων ορυκτών καυσίμων, τη στιγμή που η Ευρώπη οδεύει στην αντίθετη κατεύθυνση: το 2012, μόλις 3GW νέων ανθρακικών σταθμών εγκαταστάθηκαν στην Ευρώπη ενώ 5,4 GW αποσύρθηκαν. Οι πόροι δε φτάνουν για όλα και άρα πρέπει να επιλέξουμε πού θα τους διαθέσουμε. Στην περίπτωση της νέας λιγνιτικής μονάδας στην Πτολεμαΐδα σχεδιάζεται η δέσμευση ευνοϊκής χρηματοδότησης από την KfW και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Και μόνο η πρόθεση αυτή αποδεικνύει ότι η οικονομική βιωσιμότητα της μονάδας δεν είναι επαρκής ώστε να βρει χρηματοδότηση από την αγορά, ενώ ταυτόχρονα στερεί κρίσιμους πόρους από έργα εξοικονόμησης και ΑΠΕ.

5. Τεχνολογία

Δε γνωρίζουμε τα κριτήρια που οδήγησαν στη ΔΕΗ να επιλέξει για τη νέα μονάδα την τεχνολογία υπερκρίσιμου κονιοποιημένου λιγνίτη τη στιγμή που σε παγκόσμιο επίπεδο φαίνεται πως προκρίνεται ως οικονομικά και περιβαλλοντικά βέλτιστη λύση εκείνη της ολοκληρωμένης αεριοποίησης συνδυασμένου κύκλου (IGCC). Σημειώνουμε πως σύμφωνα με τη βιβλιογραφία η τεχνολογία αυτή χαρακτηρίζεται από χαμηλότερες εκπομπές, μεγαλύτερη ευελιξία λειτουργίας και οικονομικότερη δέσμευση άνθρακα. Ζητάμε από τη ΔΕΗ να δημοσιοποιήσει το αναλυτικό σκεπτικό για την τεχνολογική επιλογή της και να ανοίξει ένας δημόσιος επιστημονικός διάλογος σχετικά.

Τέλος, καλωσορίζουμε τη διάθεση του ΣΥΡΙΖΑ για διάλογο. Προτείνουμε μάλιστα να διοργανωθεί άμεσα μια δημόσια ημερίδα διαβούλευσης γύρω από το ζήτημα της συμμετοχής του λιγνίτη στο ενεργειακό μίγμα της χώρας, με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων, εμπλεκόμενων φορέων και επιστημόνων.

Περισσότερες πληροφορίες: Τάσος Κρομμύδας, τηλ 6945940916

                                             Κώστας Κατώπης ,τηλ 69720333070