Οικολογική Κίνηση Κοζάνης - Μπουχάρια – Γεωπάρκο. "Το προλαμβάνειν κρείττον του θεραπεύειν"

Επίκαιρα Oικο-σχόλια

Μπουχάρια – Γεωπάρκο. "Το προλαμβάνειν κρείττον του θεραπεύειν ".

Το Γεωπάρκο με τα μοναδικά του μπουχάρια και νοχτάρια πληρώνει τις κακοτεχνίες, τις λειψές επιβλέψεις, αλλά ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ  ΑΣΤΟΧΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ. Τα δημοσιεύματα και οι Ερωτήσεις των «ειδημόνων» ή πολυπραγμόνων βουλευτών περιορίζονται στο «περιτύλιγμα» κι όχι στα αίτια του προβλήματος.

Η Οικολογική Κίνησης Κοζάνης από την πρώτη στιγμή που άρχισε να σχεδιάζεται και να «αναπλάθεται» το γεωπάρκο (προ πενταετίας) είχε σοβαρές ενστάσεις: Αχρείαστες κατασκευές, «βαριά» μονοπάτια, επεμβάσεις αταίριαστες με το τοπίο και ερασιτεχνισμοί που εγκυμονούσαν κινδύνους για το μοναδικό ανάγλυφο του χώρου. Ανάλογες ήταν και οι επιφυλάξεις αρκετών μελών του Συλλόγου Μικροβαλτινών που ήταν πιο κοντά στο πρόβλημα.

Ούτε πολλές περιφράξεις χρειαζόταν, που συνήθως σαπίζουν ασυντήρητες, ούτε τσιμέντα και πλάκες Πηλίου ή Καβάλας, άσχετες με την ιδιαίτερη γεωμορφολογία. Ήδη οι κατασκευές αυτές παραπαίουν λόγω κακοτεχνιών, διαβρώσεων και φθορών.

Ήταν προτιμότερη η απλή επιδιόρθωση του παλιού μονοπατιού με υλικά του βουνού και με την αλάνθαστη τεχνική των παλιών μαστόρων.

Επιμέναμε επίσης ότι οι εργασίες ανάπλασης θα έπρεπε να είναι κυρίως χειρονακτικές, χωρίς χρήση βαριών μηχανημάτων, γιατί η γεωλογική ισορροπία του χώρου είναι εύθραυστη. Όμως ο εργολάβος, που έκανε τη δουλειά χωρίς αυστηρό έλεγχο,  χρησιμοποίησε και δονητικά μηχανήματα που κατέστρεψαν ένα αρχέγονο μπουχάρι.

Δυστυχώς οι αρμόδιοι δεν επιλέγουν λύσεις δοκιμασμένες, λιτές, φθηνότερες και πρακτικά αθάνατες. Προτιμούν να παραφουσκώνουν τους λογαριασμούς των έργων, να εμφανίζουν υψηλά ποσοστά «απορρόφησης» χρημάτων και γενικά να τζιράρουν πολιτικά και οικονομικά σε αμφιλεγόμενα και θνησιγενή «έργα», που φυσικά τα αποτελειώνουν πριν την ώρα τους κι οι βανδαλισμοί των κάθε είδους Ελληναράδων.

«Το μεγαλύτερο φωτοβολταικό του κόσμου». ΑΝΘΡΑΚΕΣ Ο  ΘΗΣΑΥΡΟΣ.

Έπεσε η αυλαία για το φωτοβολταικό (ΦΒ) των 200 MW, «το μεγαλύτερο του κόσμου», που είχε υποσχεθεί ο τ. πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του. Όπως πληροφορούμαστε από τα τοπικά ΜΜΕ ο διαγωνισμός βγήκε άγονος, αφού καμιά από τις ενδιαφερόμενες εταιρείες δεν υπέβαλε προσφορά, λογω του δυσμενούς επιχειρηματικού περιβάλλοντος στη χώρα και της έλλειψης χρηματοδότησης.  Άλλη μια μεγαλόστομη υπόσχεση ναυάγησε.

Επιβεβαιώνεται λοιπόν η παροιμία «κάθε πράμα στον καιρό του». Όταν έπρεπε να επενδύσουμε στα αστείρευτα εθνικά μας καύσιμα, τον ήλιο και τον αέρα, εμείς περί άλλα τυρβάζαμε. Τότε υπήρχαν και χρήματα και άνεση χρόνου και αξιοπιστία.  Όμως εμείς μέναμε κολλημένοι στη μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη και ξορκίζαμε κάθε κριτική στο ρυπογόνο «εθνικό μας καύσιμο» και κάθε πρόταση για ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ στήριξη στις ΑΠΕ. Σήμερα λοιπόν τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε.

Όχι πως δεν υπάρχουν ακόμη ευκαιρίες για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Όμως είναι λάθος η λογική των φαραωνικών έργων (4000 στρέμματα θα χρειαζόταν το ΦΒ των 200 MW), αντί της ορθής λύσης των μικρών διασπαρμένων μικρών ΦΒ κυρίως σε στέγες – ταράτσες. Ομοίως λάθος - και  φιάσκο - ήταν και το άλλο .. μεγαλεπήβολο σχέδιο για μαζική μετατροπή των αγροτών σε επιχειρηματίες φωτοβολταικών, με την αχρήστευση μεγάλου μέρους της γεωργικής – και πάντα πολύτιμης - γης. Αντί μιας ισορροπημένης πολιτικής που θα έβαζε και τους αγρότες στο χορό (με μέτρο), φτάσαμε σήμερα στο άλλο άκρο, δηλ. τον ουσιαστικό αποκλεισμό τους από άδειες 20 ΚW. Η απαγόρευση φυσικά δεν ισχύει για τους κάθε είδους Κοπελούζους που απολαμβάνουν το προνόμιο του fast truck.

Η υπερ-συγκέντρωση στην παραγωγή ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ ενέργειας δημιουργεί πολλές στρεβλώσεις (και υψηλότερο κόστος μεταφοράς). Η αποκέντρωση και οι μικρές εγκαταστάσεις, σε συνδυασμό με την εξοικονόμηση, είναι προτιμότερες.  Χώρια που  «το μικρό είναι και όμορφο» !

Πράσινος συνεργατισμός. Προς επίρρωση των συμπερασμάτων της Ημερίδας της Δημοτικής Κίνησης για τους κοινωνικούς συνεταιρισμούς και τούτο: Στη Γερμανία το 2011 οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις παραγωγής καθαρής ενέργειας  έφτασαν τις 586 (από 101 το 2007). To 51% της εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ στη Γερμανία ανήκει σε ιδιώτες-νοικοκυριά. Περισσότερα εδώ  

Τα φλαμίγκο του Αλιάκμονα. Λίγη ξεκούραση και μετά δρόμο για το νότο

Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω site. Exει ένα βιντεάκι από τα φλαμίγκο του Αλιάκμονα, κοντά στη γέφυρα του Ρυμνίου, όπου τα πανέμορφα πουλιά αναπαύονται πριν συνεχίσουν το μακρύ μεταναστευτικό τους ταξίδι σε νοτιότερα μέρη. Η λήψη είναι ερασιτεχνική  από το φίλο Γ.Μ, με κουνημένα πλάνα, αλλά αυτό δεν μειώνει  ούτε την προσπάθεια ούτε το συνεχές μεράκι που έχει ο  βιντεολήπτης για το ποτάμι και τον τόπο του.

Τα φλαμίγκο ταξιδεύουν κυρίως βράδυ. Μπορούν να καλύψουν μέχρι και 600 χιλιόμετρα σε μια νύχτα ! Κανονικά δεν ανήκουν στα μεταναστευτικά πουλιά, αλλά οι κλιματικές αλλαγές κι άλλες αιτίες τα αναγκάζουν πλέον να μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις. Να κι ένα .. όφελος της κλιματικής αλλαγής : να θαυμάσουμε από κοντά τα φλαμίγκο.

Αξίζει λοιπόν, και μόνο γι αυτά, να πεταχτούμε ως τον Αλιάκμονα, ο οποίος -ειρήσθω εν παρόδω –έπεσε πρόσφατα και .. «θύμα» μιας ακόμη προχειρογραμμένης Ερώτησης των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» (και μερικώς αντιγραμμένης).