«Ναι μεν,
αλλά ..»
Απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
στην Αναφορά έντεκα περιβαλλοντικών οργανώσεων εναντίον
της ΔΕΗ
Το 2010 με πρωτοβουλία της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης έντεκα περιβαλλοντικές οργανώσεις από
περιοχές που φιλοξενούν λιγνιτικούς σταθμούς (Ν. Κοζάνης, Ν. Φλώρινας, Ν.
Αρκαδίας) κατέθεσαν στο Ευρωκοινοβούλιο με τη βοήθεια του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μ. Τρεμόπουλου μια αναλυτική και
τεκμηριωμένη Αναφορά, προκειμένου να αναδειχθούν για άλλη μια φορά σε ευρωπαϊκό
επίπεδο οι πολυδιάστατες επιπτώσεις από την εξόρυξη και καύση του λιγνίτη.
Στην Αναφορά περιγράφονται τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά
προβλήματα και οι αντίστοιχες παραβάσεις της νομοθεσίας που σημειώνονται στα
δύο Λιγνιτικά Κέντρα της ΔΕΗ (Δυτ. Μακεδονίας και Μεγαλόπολης) και παραθέτονται
τα βασικά αιτήματα για τα οποία ζητείται η συνδρομή του Ευρωκοινοβουλίου.
Το Ευρωκοινοβούλιο έκανε «παραδεκτή» καταρχάς την Αναφορά (12.11.2010)
και την παρέπεμψε στην Κομισιόν. Η απάντηση της Κομισιόν[1], η οποία μας κοινοποιήθηκε με μεγάλη
καθυστέρηση, κινείται στα συνήθη γραφειοκρατικά πλαίσια, αλλά ορισμένες επισημάνσεις
της έχουν ενδιαφέρον:
1. Σχετικά με την
ατμοσφαιρική ρύπανση, σύμφωνα με την έκθεση της ελληνικής κυβέρνησης για το
2009, υπερβάσεις ορίων των αιωρουμένων σωματιδίων υπήρχαν μόνο στις περιοχές
της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης !!
Είναι όμως έτσι ; Τα τοπικά δεδομένα για το 2009 είναι
ελλιπή. Παρόλα αυτά μόνο οι υπερβάσεις που κατέγραψε το ΤΕΙ στην Κοζάνη ήταν 56
! Για το 2010 (που υπάρχουν πληρέστερα στοιχεία) η μέση ετήσια συγκέντρωση σωματιδίων που υπολόγισε το Κέντρο
Περιβάλλοντος Δυτ. Μακεδονίας[2] ήταν μεγαλύτερη του ορίου σε τέσσερις
περιοχές του Ν. Κοζάνης και το ποσοστό υπερβάσεων του έτους ήταν υψηλότερο του ορίου σε οκτώ περιοχές
του Ν. Κοζάνης. Επομένως η απάντηση της Κομισιόν στο θέμα αυτό είναι λάθος
2. Σχετικά με τις
άδειες βιομηχανικών εγκαταστάσεων, (Οδηγία 2008/1 για την ολοκληρωμένη
πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης), η Ελλάδα δεν είχε εκδόσει άδειες για αρκετές εγκαταστάσεις,
συμπεριλαμβανομένων και λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Ως αποτέλεσμα, το ∆ικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με
την απόφασή του στις 2-12--2010 (C-534/09) κατέληξε στο συµπέρασµα ότι η Ελλάδα δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της
όπως ορίζονται στο άρθρο 5, & 1 της
Οδηγίας. Σε συνέχεια της απόφασης, η Κομισιόν έστειλε προειδοποιητική επιστολή[3] στην
Ελλάδα στις 16-06-2011 για μη συμμόρφωση με τη διαδικασία που έπρεπε να είχε
τελειώσει ως τις 30-10-2007
3. Σχετικά με την
προστασία των υδάτινων πόρων, επισημάνθηκε πως η Ελλάδα δεν είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της για έκδοση και
υποβολή Σχεδίων Διαχείρισης λεκανών απορροής που προκύπτουν από την Οδηγία
Πλαίσιο για τα ύδατα (2000/60). Στις 06-04-2011 η Κομισιόν παρέπεμψε την Ελλάδα
στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο[4] γιατί
δεν είχε καν ξεκινήσει δημόσια διαβούλευση για τα Σχέδια Διαχείρισης. Τη
συνεχιζόμενη παραβίαση της νομοθεσίας επιβεβαίωσε το Δεκέμβριο του 2012 ο
επίτροπος Potočnik απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Ν.
Χρυσόγελου[5]
για τον Αλιάκμονα.
4. Σχετικά με τις εκπομπές
CO2.
Εδώ, όπως αναμένονταν, η Κομισιόν ήταν
αθωωτική για τη ΔΕΗ και την ελληνική κυβέρνηση. Απέφυγε να σχολιάσει το
ερώτημά μας κατά πόσον η κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων υπονομεύει την
επίτευξη των εθνικών στόχων για το κλίμα με ορίζοντα το 2020. Αρκέστηκε απλά να διαπιστώσει πως οι εκπομπές μας ήταν
εντός του στόχου που είχε οριστεί για την Ελλάδα για την περίοδο 2008-2012 στο
πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Κιότο. (σσ. Υπενθυμίζεται
ότι η Ελλάδα είχε αποσπάσει το 1992 άλλη μια σκανδαλώδη εξαίρεση παίζοντας το γνωστό ρόλο του κακομαθημένου
παιδιού. Συγκεκριμένα πήρε το δικαίωμα να
αυξήσει τις εκπομπές CO2 κατά 25 % μέχρι το 2012, (τη στιγμή που
η Ευρώπη υποχρεώνονταν να ΜΕΙΩΣΕΙ κατά 8% το μέσο όρο των εκπομπών CO2 στα πλαίσια του Κιότο).
Η Κομισιόν λοιπόν θεώρησε σύννομη
την αύξηση των εκπομπών μας κατά 18,6 % μέχρι το 2008. Κι εμείς μπορούμε να επαιρόμαστε ότι
υπογράψαμε το Κιότο, αλλά το εφαρμόζουμε από την .. ανάποδη !
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΚΟΖΑΝΗΣ
19 - 4 - 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου